εν λευκώ...

Απ’ την βράβευση και την παγκόσμια αναγνώριση του Οδυσσέα Ελύτη, απ’ την τέφρα της Μαρίας Κάλλας, που σκορπίστηκε στα κύματα του Αιγαίου σύμφωνα με την τελευταία της θέληση, απ’ την μουσική λατρεία της θάλασσας, καθώς προβάλλει μέσα από τους στίχους του Καββαδία και τη φωνή της Μαρίζας Κωχ, απ’ τις παλιές και πρόσφατες ιστιοπλοϊκές νίκες στις Ολυμπιάδες και την περηφάνια που νοιώσαμε γι’ αυτές, όλα μα όλα, μαρτυρούν τη θαλασσινή φύση της ελληνικής ψυχής.
Αρκεί μία αναπόληση στα νησιά, φτάνει μια βόλτα κάτω στο λιμάνι – το οποιοδήποτε λιμάνι – για να συνειδητοποιήσουμε πως ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε θαλασσινός λαός.