Δεν πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν ερευνητή από το να βλέπει το έργο του να γίνεται πράξη, να παίρνει σάρκα και οστά. Στα σίγουρα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν εργασιόπληκτο τριαντάρη από το να βρει ένα χώρο όπου μπορεί να «ξεδίνει» στις μεγάλες εντάσεις. Και ένας χώρος όπου μπορείς να παίξεις από τα ξεχασμένα, πλην αγαπημένα «μήλα» σε high tech έκδοση, μέχρι να κάνεις εικονική τραμπάλα, αποτελεί κανονικό παράδεισο για όλα τα... μεγάλα παιδιά...
το πλήρες κείμενο στο:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_210_15/10/2009_333445
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου